سلام

چقدر زود حرفهاي دلت تمام ميشود .چقدر زود بزرگوارانه خنکاي دردهايت را در خود فرو ميريزي تا چشمي اشکبار نگردد .چقدر زود گريه هاي شبانه ات را در پس اتاق خوابت پنهان ميکني تا کسي فرياد تنهاييت را نشنود .اما يادت باشد که خدا در پس همه ي درها ارام و با حوصله نشسته است و براي تمام لحظه هايت نسخه اي مي پيچد و هديه اي تا لبخند را دوباره بر لبانت جاري سازد ....
بخند بر غمهايي که تورا احاطه کرده اند و بشکن حصار تنهايي را با گرماي آغوش خدا ...بوسه بزن بر دستهاي خدا و با اشک چشمانت باراش باران را محرک باش در آسماني که بزرگ است وآبي ....

ايليا